James Webb Uzay Teleskobu (JWST) araştırmacıları şaşırtmaya devam ediyor. Gelişmiş teleskop, son gözlemlerinde Büyük Patlama’dan hemen sonra oluşan bir dizi gökadanın görüntülerini aldı. Bu yazıda bu bahisten bahsediyoruz.
Kaynak:https://www.iflscience.com/distant-ga…
Uluslararası bir gökbilimciler grubu, JWST tarafından gözlemlenen bir avuç çok uzak gökadanın kütlelerini iddia etti ve işler burada ilginçleşti.
Bu galaksilerin kütleleri, evrenin bu kadar erken bir dönemine kıyasla oldukça yüksektir; Sonuç olarak, kozmosun oluşumundan bu kadar kısa süre sonra oluşan galaksilerin bu kadar büyümesi için yeterli gaz ve yeterli zaman yoktur. Swinburne Teknoloji Üniversitesi’nden baş yazar Profesör Ivo Labbé, “JWST galaksinin dalga boylarının daha fazlasını kapsayabilir, daha fazla ayrıntı ve daha fazla bilgi elde edebilir. Bu ekstra bilgi ve ekstra detay değerlidir çünkü gökbilimcilerin kaç tane yıldız olduğunu tartışmaya çalışmasına izin verir. Biz de tam olarak bu özelliği kullandık, “Fakat sonuçlar oldukça şaşırtıcıydı çünkü bu galaksilerdeki yıldız sayısı, modellerden beklediğimizden yaklaşık on kat daha fazla.”
Söz konusu altı gökada, araştırmacılar tarafından tespit edilen en uzak gökadaların ortasında yer almıyor.
Ama yine de oldukça uzaktalar; onların ışığı Büyük Patlama’dan sadece 500 ila 700 milyon yıl sonra gelir. Bu erken galaksilerin yavaş büyüyen küçük yapılar olduğu tahmin ediliyordu, ancak mevcut gözlemlere göre kütleleri Güneşimizin kütlesinin on milyar katı. Üstelik bu galaksilerden birinin potansiyel kütlesi Güneş’inkinin tam 100 milyar katıdır. Bu, kabaca galaksimizin toplam kütlesine eşdeğerdir. Peki bu galaksilerin varlığının yarattığı sorunlar nelerdir? İlk sorun zaman: Galaksilerin nasıl oluştuğunu açıklayan modellerimiz gelişti, ancak mükemmel değiller. Bu modellerle karşılaştırıldığında yüzde 100 verimlilikle bile, o kadar çok büyük galaksi yaratmaya yetecek kadar gazı yıldızlara dönüştüremezsiniz. Bu uyarlanabilir modeller muhtemelen JWST gözlemleriyle değişecektir.
Diğer sorun ise bu galaksilerin hepsinin gökyüzünün çok küçük bir bölgesinden gelmesi.
İstatistiksel olarak, bu, o zamanlar muazzam bir galaksi popülasyonunun var olduğunu ima eder – ve (yine) evrende onları yaratmaya yetecek kadar yoktu. Bunun doğru olması için kozmolojinin temel modelini sorgulamamız gerekiyor. Bu model onlarca yıllık doğrulayıcı kanıtlarla desteklenmektedir, bu nedenle galaksilerin oluşum modeli kadar kolay değiştirilemez. Profesör Labbé, “Olağanüstü iddialar, olağanüstü kanıtlar gerektirir. Bu araştırma olağanüstü kanıt olarak kabul edilebilir mi? HAYIR! Açıkçası, bunlar yepyeni bir teleskopun ilk görüntüleri ve pek mantıklı olmayan şeyler görüyoruz. Standart tekniklerimizi kullanırsak, neredeyse imkansız olan sonuçlara ulaşabiliriz. Mesela hesaba katmadığımız birçok şey olabilir’ diyor.
Açıklanamayan olası bir aday, bu ölçümlerdeki süper kütleli kara deliklerin etkisidir.
Her galaksinin merkezinde olduğu iddia edilen bu devasa karadelikler, aktif olarak beslendiklerinde kuasar durumuna geçip bol miktarda ışık yayabilir. Bu, galaksilerin gerçekte olduğundan daha fazla yıldıza sahipmiş gibi görünmesine neden olabilir. Ekip şu anda bu galaksileri izliyor ve altıda birinin aktif bir süper kütleli kara deliğe sahip olduğunu belirlediklerini söylüyor. Ekip, süper kütleli kara deliklerin ve yıldızların ortasındaki göreceli katkıyı araştırıyor. Diğer galaksiler hakkında daha fazla veri önümüzdeki 18 ay içinde gelecek.
Bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
